Een Marokkaanse tuin is een typische paradijstuin. Dit betekent dat het bedoeld is om een vreedzame en ideale plek te zijn om te ontsnappen aan het dagelijkse leven. In Marokko houden ze van thee drinken met leuk gezelschap. Daarom zul je in de tuin vaak zitplaatsen tegenkomen. Het klimaat geeft veel opties om kleuren te gebruiken in de planten en bloemen.
Toch zijn is het niet alleen de beplanting die kleur geeft aan de Marokkaanse tuin. Vaak zie je de blauwtinten terug in de meubels, muren en bloempotten. Als je een Marokkaans terras maakt zul je waarschijnlijk ook een buitenkleed willen neerleggen.
Een Marokkaanse tuin is in eerste instantie ontwikkeld vanuit het idee van een binnenplaats. In de keizerlijke paleizen wilden ze sierlijke tussenstukken hebben waar je kunt genieten van de natuur. Een binnenplaats is een uitstekende optie hiervoor. Later zie deze tuinen ook in de vorm van ommuurde tuinen. Dit is een realistische optie voor mensen die zelf de sfeer willen creëren maar niet over een paleis beschikken. Uitgezonderd van de keizerlijke paleizen hebben de meeste huizen een behouden uitstraling, maar daarachter schuilen de meest prachtige Marokkaanse tuinen. Bij een traditionele riad draait alles namelijk om de binnenplaats.
De traditionele Marokkanen gebruikten de tuin, ook wel riad genoemd, om na te denken in alle rust. Weg van alle afleidingen gaf het hun de mogelijkheid hun geloof goed te bestuderen. De vredige sfeer in de tuin brengt je helemaal tot rust. Dit principe is gebaseerd op de Perzische tuin. Grote oppervlaktes zelf zoals muren zijn meestal niet druk beschilderd, terracotta en blauwtinten voeren de boventoon. Daarnaast is de Marokkaanse tuin aangekleed met mozaïeken, lantaarns en fonteinen.
Wat zijn bekende Marokkaanse tuinen?
Jnan Sbil tuin
Een redelijk recent voorbeeld van een Marokkaanse tuin is de Jnan Sbil tuin die in de 19e eeuw is aangelegd. De toenmalige sultan Moulay Hassan I had het in eerste instantie alleen opengesteld voor de hooggeplaatsten in het land. In 2011 is het park weer opengesteld voor publiek nadat er zorgvuldige herstelwerkzaamheden zijn verricht.
Je treft er een veelvoud aan planten aan ondersteund door allerlei fonteintjes. Het geldt als een van de weinige laatste plekjes in Fez waar je nog wat groen kunt vinden. Het is een oase van rust in de stad.
Jardin Majorelle
De Jardin Majorelle is een botanische tuin en landschapstuin in één. Omdat de oprichter, Jacques Majorelle, een Franse oriëntalist was zie je veel invloeden van buiten Marokko erin terug. Je ziet er bijvoorbeeld bamboe en andere Aziatische planten. Deze zijn naadloos verwerkt in de al bestaande planten en bloemen van het Afrikaanse continent.
In zijn leven in Marrakesh zag hij de kracht van de kleur blauw in de riads. Het is een typische blauw die je in de Berber huizen tegenkomt. Naar aanleiding hiervan heeft hij zijn eigen soort kobaltblauw gemaakt: Majorelle blauw. Dit zie je veel terug in de Marokkaanse tuin als kleurkeuze voor de muren of potten.
Welke planten en bloemen gebruik je in een Marokkaanse tuin?
In een Marokkaanse tuin vind je altijd wel fruitbomen. Dit kunnen bananenbomen zijn, maar ook limoenbomen, citroenbomen of druivenstruiken. Hier en daar kom je ook een vijgenboom en dadels tegen. Deze hebben de Arabieren en de Moren later geïntroduceerd in de Spaanse tuin. De niet eetbare planten en bloemen bestaan uit reuzenlavendel en hennastruiken.
Kruiden zie je er in overvloed. Denk aan rozemarijn of munt. In de vrije tijd plukken ze al te graag de vruchten uit de tuin om ze meteen op te eten of te verwerken in een gerecht. Van de kruiden wordt een lekkere pot thee gezet om buiten in de riad te drinken aan tafel bij een Marokkaans terras. De Mediterrane landen delen hetzelfde klimaat, het is dus niet verwonderlijk om dezelfde planten te zien in een Turkse tuin.
De tuin staat niet al te vol met allerlei begroeiing. Vaak is er een stenen ondergrond die duidelijk markeert waar de plekken voor de planten beginnen. Als contrast tegenover de chaotische planten brengen de Marokkanen gestructureerde mozaïeken aan. Deze hebben interessante geometrische vormen en elke mozaïek wordt met de hand gelegd. Dit brengt orde in de tuin. Maar alles wat door de mensen gemaakt wordt mag niet perfect zijn. Dat behouden ze voor aan de schepper Allah. Daarom verwerken ze bewust kleine fouten in de tegels. Het heeft een duidelijke structuur zoals bij de Perzen of Romeinen. Belangrijk is wel dat er altijd een stukje is waar je de eetbare tuin vindt. De planten hebben water nodig. Leg dus een goed irrigatiesysteem aan als je zelf een Marokkaanse tuin maakt.
Genieten op je eigen Marokkaans terras in de tuin
Een Marokkaans terras mag niet ontbreken als je een eigen tuin laat aanleggen. Zoals gezegd houden ze in deze cultuur van de gezellige zitplekjes. Als ondergrond kun je steen of houten planken gebruiken. Er omheen kun je denken aan zand, fijn grind of aarde. Gras zie je ook maar in mindere mate omdat het lastig is om de riad te onderhouden in het hete klimaat. Het gras in een Nederlandse tuin onderhouden is natuurlijk een hele andere kwestie. Als jij toch van veel groen houdt kun je gerust je gang gaan en grassoorten zaaien. Neem hier dan wel siergras voor.
Een Marokkaans terras heeft vaak een laag tafeltje waar je bijvoorbeeld een theepot op zet. De stoelen of zitbanken voor twee zijn vaak gemaakt van gietijzer of robuust hout. Als je je aan de traditionele materialen houdt merk je dat het al gauw op een authentieke Marokkaanse tuin begint te lijken.